"อื้อ..." แบมแบมท้วงขึ้นมาเมื่อเริ่มไม่มีอากาศหายใจ พร้อมทั้งเอามือดันมาร์คก่อน
ในใจก็คิด บ้าสิ จะจูบกันให้ตายหรือไงพี่มาร์ค!!
ร่างหนาของมาร์คละความสนใจไปอยู่ที่ลำคออีกครั้ง ไล้ลงมาเรื่อยๆ
"อ๊ะ.."
ร่างเล็กตกใจ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรกันที่หัวของมาร์คมุดเข้าไปในเสื้อยืดของแบมแบม
แก้มเริ่มร้อนและแดงอีกครั้งเมื่อเห็นคนตรงหน้าอยู่ในเสื้อตัวเอง
ลิ้นหนาของมาร์คค่อยๆเลียเรื่อยๆ ทำเอาคนที่นั่งอยู่ขนลุกแทบไม่ทัน
"อื้ออ.." เสียงครางหวานของแบมแบมยิ่งทำให้อารมณ์ของมาร์คที่มีพุ่งพรวด ลิ้นร้อนๆค่อยๆเลียที่หัวนมละงับเข้าเต็มปาก ทำหัวใจแบมแบมจะวาย
เสียว..
สิ่งแรกที่แบมแบมรู้สึก
ใบหน้าหวานแดงซ่านราวกับลูกแอปเปิ้ลเมื่อคนตรงหน้าเงยขึ้นมาสบตากับตน ดวงตาคมกริบที่สะกดให้ใครต่อใครลุ่มหลงกำลังสื่ออะไรบางอย่างออกมา
Bam part.
"แบม.."
"หะ..หื้อ?" ใจที่กำลังสั่นร้อมๆว่าพี่มาร์คกับลังจะพูดอะไรตอบรับด้วยเสียงสั่นๆ
"กลัวมั้ย?" พี่มาร์ค สบตาถามผม
ถามว่ากลัวมั้ย? กลัวสิ กลัวมากๆด้วย ตอนนี้นะพี่มาร์คอย่างกับคนละคนที่ผมรู้จัก แต่ถามว่าดีใจมั้ย บอกเลยว่าผมดีใจมากเช่นกัน
"อือ..แบมกลัว แต่.." ผมกำลังจะเอ่ยความคิดทั้งหมดออกไปแต่พี่มาร์คกูขัดซะก่อน
"ชู่ว.." แค่คำเดียวเท่านั้น ผมก็เงียบแล้วนั่งจ้องหน้าอย่างสงสัยว่ามีอะไร
"ความจริงแล้ววันนี้พี่มีเรื่องจะบอก.."
"พี่รักแบมนะ..รักมานานแล้ว รักตั้งแต่เราเจอกัน"
ผมเบิกตาโตกว้าง ไม่คิดว่าจะได้ยินพี่มาร์คพูดอย่างนี้
พี่มาร์ครักผม?
มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ไม่รู้ควรจะทำไงดี
ดีใจจนพูดไม่ออก?
"อือ..แบมก็รักพี่มาร์คนะ รักมานานแล้วเหมือนกัน" ผมตัดสินใจเอ่ยความในใจออกไปบ้างละหลบตาต่ำ
ใครจะกล้ามองหน้ากัน ในสภาพแบบนี้นะ..
สภาพที่ผมนั่งบนตักหันหน้าเข้าหาพี่มาร์ค-//-
ล่อแหลมชมัด พี่มาร์คบ้า!!
มือหนาค่อยๆช้อนคางมนเล็กขึ้นมามองตนเอง
พร้อมบดขยี้ปากส่งจูบที่ละมุนแก่คนตรงหน้า
ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะรู้สึกแบบเดียวกัน?
สำหรับผู้ชายที่มีครบทุกอย่างตอนนี้เขาไม่
ต้องการอะไร
ต้องการแค่...
หัวใจของเขาเพียงอย่างเดียว
"อื้อออ...."
ร่างเล็กครางในลำคอพร้อมหอบถี่ ไม่รู้ว่านานแค่ไหนกันที่ ทั้งคู่จูบกันอยู่อย่างนี้
"แบม.."
เสียงของมาร์คที่ตอนนี้แหบทุ้มแทบจะกรอบโกยหัวใจของแบมแบมไปหมด
"หือ?"
แบมแบมเอียงลำคอถามมาร์คที่อยู่ๆก็ถอนจูบแล้วพูดขึ้น
"พี่..ขอนะ"
ผรึ่ง!!
เหมือนสติเส้นสุดท้ายของแบมขาด
ทุกส่วนขอร่างกายเหมือนโดนไฟฟ้าช้อตเมื่อได้ยินประโยคของคนตรงหน้า
ใบหน้าที่แดงแล้วยิ่งแดงหนักกว่าเดิม
"เฮ้ย!"
อยู่ๆพี่มาร์คก็รั้งเข้าไปกอดพร้อมกระซิบที่ข้างหูเล็กๆ
"พี่ไม่บังคับแบมนะ แต่ถ้าแบมไม่อยาก.."
ก่อนที่พี่มาร์คจะพูดจบ ผมก็จัดการจูบคนตรงหน้า รู้หรอกน้า!!
จะงอนใช่มั้ย รู้นะT_T
"อืมม.."
เสียงพี่มาร์คยิ่งทำให้ผมใจเต้นตุบๆตลอดเวลามากขึ้นเรื่อย
จะว่ายังไงละ ไม่ใช่ว่าไม่อยากนะแต่มันอายนิ!ใครจะกล้าพูดประโยคนั้นออกมาอะTwT
สักพักที่ไม่รู้ว่าเมื่อไร รู้ตัวอีกทีพี่มาร์คก็คร่อมอยู่บนตัวผมแล้ว บ้าเถอะ ไวไปละ-/-
End part,
ร่างสูงหนาค้อมบนร่างเล็กบางพลางพรมจูบไปทั่วเพื่อให้ตัวเล็กของเขาผ่อนคลาย
มือหน้าล้วงตามแนวผ้าขึ้นไปที่ยอดรักสีลูกกวาดพร้อมบดคลึงอย่างอ่อนโยน เขาต้องการจะทะนุถนอมให้มากที่สุด
มือหนาปลดกระดุมเสื้อนอนออกอย่างแผ่วเบาจนแทบไม่รู้สึก มือร้อนๆไล้ตามสัดส่วนร่างกายตรงหน้า
"พะ..พี่มาร์ค"
แบมแบมเอ่ยออกมาด้วยเสียงสั่นเพราะอารมณ์ที่ถูกเล้าโล้มกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
"ว่าไงครับคนดี"
เมื่อพูดเสร็จก็ส่งยิ้มละมุนให้คนข้างล่างที่หน้าแดงแจ๋ทำอะไรไม่ถูก
"มัน..เจ็บมั้ย?"
น้ำเสียงหวานดูเกร็งๆเมื่อเอ่ยคำถามออกมา แต่กลับทำให้คนตรงหน้านึกยิ้มไม่รู้ตัว
"หึJ..พี่จะถนอมแบมนะ"
พูดจบก็ก้มลงไปประกบปากอีกฝ่ายที่มัวแต่เกาจมูกแก้เขิน
น่ารักอย่างนี้สิ จะไม่มีวันปล่อยให้หลุดมือ
เมื่อปลดกางเกงของตนเองและแบมเสร็จก็มือหนาก็ค่อยๆล้วงเข้าไปยังจุดอ่อนไหวของอีกฝ่ายแบมแบมเชิดหน้าขึ้นเมื่อรู้ว่ามือของมาร์คอยู่ส่วนไหนในร่างกาย
ร่างสูงค่อยขยับมือตามจังหวะเพื่อให้คนตัวเล็กเสร็จก่อน
"อื้อออ..พี่มาร์คค "
เสียงหวานร้องเมื่อตัวเองใกล้ถึงขีดสุด สักพักน้ำสีขาวขุ่นก็ไหลออกมาเปอะบนท้องน้อยของตัวเอง
ร่างสูงของมาร์คโน้มลงไปจูบคนที่กำลังเหนื่อยล้าจากเมื่อครู่
"อืมม...แบม ทำให้พี่หน่อยสิ"
สิ้นคำขอมือเล็กๆกอบกุมแก่นกายพร้อมขยับขึ้นลงให้ร่างสูงให้ผ่อนคลายบ้าง
"ซี้ดด...แบม แปปนะ หยุดก่อน" ปากหนาห่อปากด้วยความเสียวพลางอุ้มคนตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้ามานั่งตรงตัก
แบมแบมงุนงงกับการกระทำของมาร์ค สักพักก็เข้าใจว่าร่างสูงตรงหน้าต้องการอะไร
มือหนามนค่อยๆจัดแจงท่าของคนตัวเล็กให้นั่งสะดวก ก่อนจะเงยหน้าไปสบตาอีกคน
" พร้อม? " ยกคิ้วข้างนึง ยกมุมปาก พูดจาแบบนี้
ย่าห์!!!! พี่มาร์คบ้า!
ได้แต่ว่าในใจตอนนี้เหรอ แทบจะไม่มีเสียงพอTwT
"อะอืม พะ พร้อ.ม.." ปากเริ่มสั่น เสียงเริ่มสั่น ตัวเริ่มสั่น อะไรวะ จะสั่นไปถึงไหน
ทันทีที่เอ่ยออกปากพี่มาร์คที่รออยู่แล้วเริ่มกดแก่นกายที่จ่ออยู่ตรงทางเข้าเข้าไป
ฮรึก
เจ็บT_____T
เจ็บบ
อิเหี้ยยย เจ็บเว้ยยยยยยย
สิ้นแรงพูด เจ็บไปหมดเจ็บเหมือนร่างจะแตกสลาย น้ำใสๆเริ่มคลอที่เบ้าตา หน้าจมูกปากเริ่มแดงไปหมด
ฮื่อ อออออ แบมเจ็บบบบบบ
"เจ็บเหรอแบม?" ยังมีหน้ามาถาม!!
"อย่าเกร็งนะ ยิ่งเกร็งยิ่งเจ็บ"พี่มาร์คพูดเสร็จก็ลงมาจูบผมที่ตอนนี้น้ำตาไหลเป็นสายมาเรียบร้อยแล้ว
สักพักความรู้สึกเจ็บก็หายไปเปลี่ยนเป็นความรู้สึกใหม่เข้ามาแทน
"อื้อออ พะ..พี่..มาร์ค "
"หื้มมม" เสียงทุ้มดังขึ้นมองคนข้างล่างว่าต้องการอะไร
"เร็วอีก ระ เร็วอี..ก.." ร่างเล็กเบ่งเสียงที่เริ่มแหบบ่นเหนื่อยออกมา
อิพี่มาร์คบ้า ก็ว่าทำไมถึงเจ็บเล่นยัดมาทั้งลำ
พ่อง..ตาย...
"อ๊ะ..อ๊าา..อะ อื้อออ" เสียงเล็กๆหวีดดังลั่นเมื่อคนข้างบนเร่งจังหวะขึ้นตามคำขอ
"อื้มม..ซี้ดด..แบมม พี่ไม่ไหวละ" พี่มาร์คเอ่ยขึ้นเมื่อใกล้จะถึงจุด
"อ๊ะ อะ อ๊ะ พะ พี่..มาร์ค! ตรง..นั้..นน" เสียงเล็กที่สั่น เรียกอารมณ์ของคนตรงหน้าได้ไม่ใช่ย่อย หน้าแดงๆที่ตอนนี้เหงื่อท่วมยิ่งดูเซ็กซี่มากกว่าตอนไหนๆ
ร่างสูงกระชับแก่นกายย้ำตรงจุดที่แบมบอก สักพักก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มทางรัก
แขนแกร่งรั้งร่างร่างเล็กมากอดอยู่ในอ้อมแขนพรมจูบไปทั่วบนหน้าอย่างอ่อนโยน
"เหนื่อยละสิ นอนนะครับ เด็กน้อย~" พูดเสร็จก็ก้มลงไปจูบที่ปากอวบอิ่มอีกครั้ง
"อื้ออ พี่มาร์ค อย่าแกล้ง! นอนไปเลยย!!" เสียงเล็กๆเหวขึ้นเมื่อคิดว่าคนตรงหน้าจะแกล้ง
จะบ้าตายใครจะไปรู้เมืาอเที่ยงคืนยังอยู่ดีเป็นแบมคนแมนอยู่เลย แต่ตอนนี้เวลาตีสามห้าสิบนาที น้องแบมไม่แมนแล้วววว
ฮึ่ยยยยยย!! พี่มาร์ค อิคนบ้าา U___U
บ่นๆพึ่มพร่ำในใจเสร็จก็หลับไปจากความเหนื่อยล้าที่มาเยือน
หลับอยู่ในอ้อมกอดคนรักนี่
มันฟินเนาะะะ
END.
